مردمان در قوه غضبیه بر سه قسم اند

مردمان در قوه غضبیه بر سه قسم اند:

•  بعضی در طرف افراط هستند، که در وقت غضب فکر و هوشی از برای ایشان باقی نمی ماند و از اطاعت عقل و شرع بیرون می روند.

• طایفه ای  در طرف تفریطاند، که مطلقا قوه غضبیه ندارند.در جایی که عقلا و یا شرعا غضب لازم است، مطلقا از جا برنمای آیند.
  

• گروهی بر جاده اعتدال مستقیم اند، که غضب ایشان به موقع، و غلظت ایشان به جاست.در هنگام غضب از حد شرع و عقل تجاوز نمی کنند. و شکی نیست که حد اعتدال آن مطلوب و مرغوب است.بلکه آن در حقیقت غضب نیست ، شجاعت و قوت نفس است.

 طرف تفریط آن نیز اگر چه غضب نباشد اما مذموم و قبیح ، و نتیجه جبن و خواری است. و بسا باشد که از غضب بدتر بوده باشد.زیرا کسی که هیچ قوه غضبیه نباشد بی غیرت و خالی از حمیت است.

از حضرت امیرالمومنین  علی (ع) مروی است که حضرت پیغمبر (ص) از برای دنیا هرگز به غضب نمی آمد.اما هرگاه از برای حق، غضبناک می شد احدی را نمی شناخت و غضب او تسکین نمی یافت تا یاری حق را نمی کرد.

از آنچه گفته شد معلوم شد که غضب مذموم، آن است که در حد افراط باشد. زیرا اعتدال آن، ممدوح است و تفریط آن غضب نیست، اگر چه از صفات ذمیمه است.